Mój Boże, który jesteś moją radością, co mam czynić, żeby się Tobie podobać?
O Miłosierdzie bez granic! Życzliwości ponad wszelkie zasługi!
Jak my, ludzie śmiertelni, mielibyśmy zapomnieć o Tobie?
Ty, Boże, pamiętaj o wszelkiej nędzy naszej i rzuć Twoje spojrzenie na naszą słabość, bo Ty wiesz wszystko.

Mój Boże, jednego tylko chcę – miłować Ciebie.
Mój Panie, jak wielka jest miłość, którą darzysz dzieci ludzkie.
I kto nie miłuje razem z Tobą bliźniego swego, Ciebie nie miłuje.
Mój Panie, widzimy to dobrze, bo całą krew swoją wylałeś z miłości do nas wszystkich.

Panie, nie jestem zdolna do cierpienia, jeśli mnie Twoja ręka wszechmocna nie podtrzyma, ale mocą Twej ręki mogę wszystko.
Nie opuszczaj mnie, Panie, bo tylko Tobie ufam.
Niech moja nadzieja nie będzie zawstydzona!
Niechaj Ci zawsze służę, a Ty uczyń ze mną, co chcesz.

Boże, bądź ze mną!
Bądź błogosławiony, bądź błogosławiony, mój Boże, na zawsze!
Niech wszystkie stworzenia wychwalają Ciebie, a ich pieśni pochwalne niech będą zawsze u Ciebie.

W Twoim towarzystwie, Panie, co może być trudnego?
Gdy się ma Ciebie blisko, czego nie można uczynić dla Ciebie?
Ponieważ Ty, Panie, przychodzisz do mnie, mogę uwierzyć w moją zdolność do wielkich rzeczy w Twojej służbie.
Tak, Panie, od tej chwili chcę zapomnieć o sobie i rozważać tylko o tym, w czym mogłabym Ci służyć.
Odtąd nie chcę mieć innej woli, tylko Twoją, Panie.

*

Ześlij nam swego Ducha, aby nasza braterska miłość była wolna od udawania.

Spraw, abyśmy pracując oddawali Ci chwałę i przyczyniali się do uświęcania braci.

Umocnij naszą wiarę, aby nasze uwielbienie było miłe Tobie i przyniosło Kościołowi owoce życia nowego.